تازه‌ترین نوشته‌ها

دخترعموی من راشل

نگاهی به «دخترعموی­ من ­راشل»

, , بدون دیدگاه

تازه‌­ترین اقتباس دخترعموی­ من ­راشل اگر چه از زبان فیلیپ بیان می‌­شود اما کاملاً درباره‌ی راشل است. زنی که می‌­خواهد مستقل و آزاد باشد. موضوعی که حتی هنوز هم جزو مسائل زنان ­معاصر است…

خواندن نوشته ←

هوشنگ گلمکانی

گزارش دومین همایش فیلم‌سازان شمال

, , بدون دیدگاه

انجمن فیلم‌سازان شمال، سینمای هنر و تجربه و اداره‌ی فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مازندران به مناسبت روز ملی سینما همایشی دو روزه را تدارک دیدند. این همایش بیست‌وششم و بیست‌وهفتم شهریورماه در مجتمعِ سینماییِ هنر و تجربه‌ی شهرستان بابل برگزار شد…

خواندن نوشته ←

تأملی بر فضای شنیداریِ «پیانیست»

, , بدون دیدگاه

صدا از آن دسته عناصری است که تأثیرِ فراوانی بر حس‌وحالِ پیانیست گذاشته‌اند. عنصری که البته در تحلیلِ پیانیست کم‌تر مورد توجه قرار گرفته است. در ادامه، درنگ می‌کنیم بر صدای چند صحنه‌ی دست‌چین‌شده‌ از این فیلم…

خواندن نوشته ←

کیک بوکسر

نگاهی به «کیک‌بوکسر: انتقام»

, , بدون دیدگاه

اکثرِ رشته‌ها و شاخه‌های هنرهای رزمی را نمی‌شود به فعالیتِ جسمانیِ صِرف تقلیل داد. هنرهای رزمی، به‌طور کلی، عجین‌شده با آیین‌ها و فرهنگ‌های خاستگاه‌های‌شان هستند و تجلی‌بخشِ آن‌هایند…

خواندن نوشته ←

بهاریه

, , بدون دیدگاه

صبر کردم چشمی به گوشی و انگشتانی بر صفحه‌کلید. بهاریه‌ام نمی‌آید که نمی‌آید. نودوپنج سهمگین و سرد و طولانی را تحویل داده‌ام. یاد حرف‌های شیرین پای هفت‌سین‌اش می‌افتم که چه آرزوهایی ریختم کف دست و…

خواندن نوشته ←

منتخبی از فیلم‌های محبوبِ وب‌سایت‌های «اسکوایر»، «تایم‌آوت»، «ورایتی» و…

, , بدون دیدگاه

شخصیت اصلیِ پسر شائول، با تاریک‌ترین فضای قابل تصور برای فیلمی ترسناک، ضمن استناد به جزئیاتِ ماجرایی واقعی، یکی از زندانیان آشویتس است؛ عضوی از زوندِر کوماندو که در کشتار همتایانِ یهودی‌اش دست دارد.

خواندن نوشته ←

بهترین فیلمی که در سال ۹۵ دیدم

, , بدون دیدگاه

می‌دانم. عجیب است. راست‌اش هم سخت است و هم عجیب. عجیب‌اش آن‌جاست که این همه فیلم جدید و رنگ و وارنگ را رها کنی و برای مطلب نوروزیِ سایت عزیز آدم‌برفی‌ها بروی سراغ یک فیلم…

خواندن نوشته ←

توصیه‌هایی در باب رعایت ادب و نزاکت در سینما

, , بدون دیدگاه

آمارها نشان می‌دهند که سینما در نوروز پاخورِ بهتری دارد. که شاید یک دلیل‌اش این باشد: مردم دوست دارند آن موقع به سینما بروند. و این موضوع به هیچ‌کس ربطی ندارد جز خودشان! اگر راضی…

خواندن نوشته ←

نگاهی به «تعقیب‌وگریز»

, , بدون دیدگاه

تازه‌ترین فیلمِ بدل‌کار و ستاره‌ی کهنه‌کارِ سینمای کمدی-اکشن، دربردارنده‌ی همان موقعیت‌های آشنای همیشگی است. این موقعیت‌ها ظرفیتِ این را دارند که از منظر نگره‌ی ژانر – و شمایل‌نگاری – بررسی شوند اما راقم سطور بر…

خواندن نوشته ←

در کارگاهِ «بازیگری مقابل دوربین» چه گذشت؟

, , بدون دیدگاه

بعضی‌هامان بدعادت شده‌ایم. تصور می‌کنیم «چیزهای خوب» همه در پایتخت‌اند و آن‌جا باید دنبال‌شان گشت. مثلاً همین کارگاه‌های بازیگری. بعضی‌ها حاضر اند N کیلومتر راه را تا تهران بپیمایند و مبلغ هنگفتی را هزینه کنند ولی…

خواندن نوشته ←

نگاهی به «فروشنده» ساخته‌ی اصغر فرهادی

, , بدون دیدگاه

با هر متر و معیاری اصغر فرهادی مهم‌ترین کارگردان ده سال اخیر سینمای ایران است. بردن جایزه‌های معتبر سینمایی و استقبال کم‌نظیر منتقدان و تماشاگران از آثار ده سال اخیر سینمای او تا حد زیادی…

خواندن نوشته ←

نگاهی به «شاعری»

, , بدون دیدگاه

  شاعری نمونه‌ی شاخصِ فیلمی‌ست که «درست» ساخته شده است ولی «روح» ندارد. در قضاوتی شتاب‌زده و کلی‌گویانه می‌توان گفت فیلم‌نامه‌ای مهندسی‌شده و اندیشیده‌ دارد و از نظر بصری هم نور و تدوینی‌ یکدست و…

خواندن نوشته ←

شالوده‌شکنی یک دروغ

, , بدون دیدگاه

آقای کیارستمی با قدرت بود یا بر ‌قدرت؟ یک اتهام واهی علیه کیارستمی وجود دارد که باید ساختارزدایی شود! شاید می‌توان همه آن عطف به زندگی و ولع لمس زندگی کردن را در کیارستمی و…

خواندن نوشته ←

نگاهی به «بارکد»

, , بدون دیدگاه

بارکد به‌روشنی نشان‌دهنده‌ی بخشی از واقعیت‌های ساری‌وجاریِ جامعه‌ی کنونیِ ماست. این واقعیت‌ها نه‌تنها نسبتی با رؤیاهای آرزومندانه‌ی مسئولان – که تجسم‌شان را شب‌وروز در صداوسیما می‌بینیم و می‌شنویم – ندارند…

خواندن نوشته ←

نگاهی به «۴۵ سال»؛ ساخته‌ی اندرو هِیگ

, , بدون دیدگاه

آدمی گویی زنده است به امید دیگری؛ آدمی گویی همواره در گریز است از تنهایی؛ و تنهایی نیز گویی تقدیری‌ست محتوم برای آدمی… تنها به‌دنیا آمدن، به جست‌وجوی دیگری برآمدن، دیگری را شاید یافتن، با…

خواندن نوشته ←

نگاهی به «کشتار خوب»

, , بدون دیدگاه

در کشتار خوب جان انسان‌ها به دکمه‌ای بند است. قربانیان هم‌چون هدف(target)هایی‌اند در بازیِ کامپیوتری‌ای نه چندان پیچیده و کشتن‌شان مثل آب خوردن. و در آن نماهای هوایی به حشره‌های موذی شبیه‌اند و شایسته‌ی تارومار…

خواندن نوشته ←

نگاهی به «همه‌چیز درباره‌ی مادرم»

, , بدون دیدگاه

همه‌چیز درباره‌ی مادرم سرآغازی غافل‌گیرکننده دارد. درحالی‌که – به‌واسطه‌ی عنوان فیلم – بدیهی است تصور کنیم راوی داستان، استبان خواهد بود؛ اما در حدود ۱۰ دقیقه‌ی ابتدایی فیلم، به‌طور غیرمنتظره‌ای تمامی معادلات به‌هم می‌ریزد…

خواندن نوشته ←