در میانه‌ی فیلم مارتین اسکورسیزی رو به استیون باوئر کرد و گفت: «شما محشرید رفقا! اما خودتان را آماده کنید. هالیوودی‌ها از این فیلم متنفر خواهند بود چون درباره خود آن‌هاست.»

خواندن نوشته →

قانون «دگما ۹۵» که چند فیلم‌ساز اسکاندیناوی (از جمله لارنس فون‌تریر و مارک وینتربرگ) عرضه کردند ده ماده داشت. یکی از قانون‌ها این بود که فیلم‌برداری باید در لوکیشن طبیعی و دست‌نخورده انجام شود و هیچ وسیله‌ای نباید به صحنه اضافه شود. فیلم‌برداری باید در مکانی صورت بگیرد که وسیله‌ی مورد نظر از قبل در آن‌جا قرار داشته. قانون دیگر این بود که نباید از موسیقی استفاده شود مگر این‌که به دلیلی در صحنه و هنگام رخ دادن قصه جلوی دوربین، موسیقی پخش شود… «فول فرونتال» (بی‌پرده در برابر دوربین) واکنش تأخیری استیون سودربرگ به چنین بیانیه‌ای بود.

خواندن نوشته →

در پایان فیلم یک دوئل مکزیکی بین سه شخصیت آقای سفید (هاروی کایتل) ، جو (لارنس تیرنی) و ادی بچه‌مثبت (کریس پن فقید) برگزار می‌شود که تا سال‌ها بین خوره‌های طرفدار فیلم محل مناقشه بود. آن‌ها می‌گفتند که با این‌که ادی هم تیر می‌خورد و روی زمین می‌افتد ولی معلوم نیست چه کسی به سوی او تیراندازی کرده و در واقع این راز و شاید گاف فیلم است.

خواندن نوشته →