سینمای ایران

عاشقانه‌های جشنواره سی‌‌وسوم فجر

, , بدون دیدگاه

جشنواره فیلم فجر طبق روال هر سالش ویترینی برای واکاوی چشم‌انداز یک‌ساله‌ی سینمای ایران است. از حال‌وهوایی که بر فیلم‌های حاضر در جشنواره حاکم است می‌توان ذائقه‌ی فیلم‌سازان در سال سینمایی ایران را سنجید. حضور…

خواندن نوشته →

نگاهی به «ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه»

, , بدون دیدگاه

ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه نخستین فیلم بلند ابراهیم ابراهیمیان است. غالبا در مواجهه با فیلم اولی‌ها، آن‌قدر عیوب ریز و درشت می‌توان یافت که آسان‌ترین امر برای منتقد ‌ابی باشد و در این…

خواندن نوشته →

چند تکه از جشنواره سی‌و‌سوم فجر

, , بدون دیدگاه

نگاه کلی به جشنواره‌ای که از نیمه به آن پیوستم نه منصفانه است و نه در ساحت عقلانیت فرهنگی می‌گنجد. اما همان شش روز پایانی جشنواره هم فقر داستانگویی و ضعف در روایت زیباشناسانه را نشان می‌داد. دست سینمای ما خالی است و بعضی از سینماگران ما باید درک کنند که سینما چیزی فراتر از تصاویر زیباست. بعضی دیگر هم بهتر است عطای این هنر صنعت را به لقایش ببخشند. در این بند از فیلمی نام نمی برم. اساسا در بندهای بعدی هم از فیلمهایی که دوست نداشتم نخواهم نوشت. دست‌کم تلاشم را خواهم کرد. عصبانی نیستم…عصبانی نیستم…

خواندن نوشته →

بازیگران سینمای ایران (۱)

, , ۱ دیدگاه

قصد داریم در چند پست نگاهی بیندازیم به شمایل بازیگری جمعی از بهترین و موفق‌ترین بازیگران ایران و سیر ورود و فراز و فرود احتمالی کارنامه‌شان. مرور روند به شهرت رسیدن و محبوب شدن برخی از این بازیگران بزرگ، به‌خصوص برای علاقه‌مندان بازیگری می‌تواند پندآموز و حکمت‌آمیز باشد.

خواندن نوشته →

نگاهی به برنامه هفت

, , بدون دیدگاه

با وفور برنامه‌های گفتگو محور در تلویزیون، هفت برای جذب کردن مخاطب نیاز به خلاقیت‌های بیشتر دارد. رنگ غالب برنامه به‌جای جلب توجه، مخاطب را دلزده می‌کند و طراحی و کیفیت دکور برنامه تفاوت چندانی با برنامه های مشابه مثلاً در دهه هفتاد شمسی ندارد و با این وضعیت طبیعی‌ به نظر می‌رسد مخاطبی که این‌روزها بهترین برنامه‌های تلویزیونی را با بهترین کیفیت تماشا کرده، رغبتی به تماشای هفت نداشته باشد.

خواندن نوشته →

نیم‌نگاهی به «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو»

, , ۱ دیدگاه

فیلم‌های بسیاری در سال‌های اخیر بنا به تحولات زیستی جامعه ایرانی در تقابل دیدگاه سنت‌زده با  تابوی مدرنیسم  ساخته شده‌اند که اصغر فرهادی با ترکیبی مناسب از پیچیدگی درام در بستر زندگی رو به گذار…

خواندن نوشته →

نگاهی به فیلم «رد کارپت» ساخته‌ی رضا عطاران

, , ۲ دیدگاه

اگر تیم فوتبال آرژانتین در جام جهانی تنها متکی به پاهای مسی بوده، رد‌ کارپت نیز تنها به بازی عطاران بند است و این بند نازک تصویر نمی‌تواند نشانی از مقصود عظیم اثری سینمایی باشد و نتیجه تنها خنده‌هایی چند‌ثانیه‌ای است که گذری به احوال مانای زیبایی ندارد.

خواندن نوشته →

نگاهی اجمالی به سینمای مهرجویی

, , ۱ دیدگاه

در این متن ، با تقسیم کارنامه‌ی مهرجویی به دو بخش «دیروز» و «امروز»، به نقاط ضعف اشباح خواهیم پرداخت و از دل فیلم‌های کارنامه او، اشاره خواهیم کرد که چرا اشباح نمی‌تواند دنباله موفقی بر آثار پیشین مهرجویی باشد.

خواندن نوشته →

نگاهی به «متروپل» مسعود کیمیایی

, , ۲ دیدگاه

کیمیایی به خاطره‌بازی با فیلم‌هایش مشغول است و فراموش کرده نوستالژی و ابراز ارادت به سینمای پرافتخار و بالنده‌ی دهه‌های پیشین، در کنار قصه‌ای محکم و فیلم‌نامه‌ای دارای ساختار اصولی است که معنا می‌یابد و برای مخاطب نیز ارزشمند و ستودنی می‌شود.

خواندن نوشته →

نگاهی به «زندگی جای دیگری‌است» ساخته‌ی منوچهر هادی

, , ۱ دیدگاه

طرح فیلم زندگی جای دیگری‌است یعنى مرگ آگاهىِ ناشى از بیمارى، نمونه‌های کم و بیش موفقی در سینمای جهان دارد. از نمونه‌های دم دستى مى توان از بیوتیفول ساخته‌ی آلخاندرو گونزالس ایناریتو و دوست آمریکایی…

خواندن نوشته →

نگاهی به «نیاز» ساخته‌ی علیرضا داودنژاد

, , بدون دیدگاه

نیاز اگرچه به درستی از فضای تلطیف‌شده‌ی مرسوم دهه‌ی شصت سینمای ایران به دور است اما موهبت بزرگترش، در پیشنهاد جامعه‌ای آرمانی نهفته است و داودنژاد، همین پیشنهاد را در قالب گذشت و ایثار شخصیتی مطرح می‌کند که سمپاتیک بودنش، از همان سکانس تعقیب مشت یدالله تا پایان فیلم ادامه می‌یابد

خواندن نوشته →

نگاهی به فیلم چ ساخته‌ی ابراهیم حاتمی کیا

, , دیدگاه‌ها بسته شده‌اند

فاصله‌ی بین نمایش فیلم چ در جشنواره تا اکران عمومی فیلم، از جنجالی‌ترین روزهای سینمای ایران بود. اظهارات تند و بی پرده‌ی ابراهیم حاتمی کیا تمام این مدت را تحت‌تاثیر خود قرار داد و کار…

خواندن نوشته →