آقای کیارستمی با قدرت بود یا بر قدرت؟ یک اتهام واهی علیه کیارستمی وجود دارد که باید ساختارزدایی شود! شاید می‌توان همه آن عطف به زندگی و ولع لمس زندگی کردن را در کیارستمی و…
سینما اندیشه
دیوید کراننبرگ به روایت خودش
من این‌گونه‌ام: کراننبرگی! وقتی در حال نوشتن هستم در یک حالت خلسه به سر می‌برم. این وضعیت اصلاً جسمانی نیست؛ تجربه‌ای خارج از جسم انسان است. خیلی وقت‌ها کارم به جایی می‌رسد که مسواک را…
نیم‌نگاهی به توت‌فرنگی‌های وحشی اینگمار برگمان
اگر نگوییم اصلی‌ترین، اما یکی از نگرانی‌های اصلی اینگمار برگمان (دست‌کم در سینمای این کارگردان) تنهایی انسان مدرن در زندگی مدرن است. و دقیق‌تر، انسان سال‌خورده و تنهایی با تعریفی این‌جهانی و مادی. در آخرین…
تأملاتی بر درخت زندگی ترنس مالیک
درخت زندگی روایتی از درختی است که با تولد پسربچه‌های خانواده‌ای از طبقه‌ی متوسط در تگزاس دهه‌ی ۱۹۵۰ میلادی، در حیاط خانه کاشته می‌شود و با گستراندن ریشه‌هایش در زمین و شاخ و برگش در آسمان؛ همچون استعاره‌ای از پیچیدگی هستی و آفرینش، به روایت زندگی خانواده‌ای می‌پردازد که خانه را به میدانی برای جدال بین دو نیروی آپولونی و دیونیزوسی (به قول فریدریش نیچه) مبدل کرده است.
پدرخوانده و سیری در مفهوم قدرت
آن‌چه پیش رو دارید چکیده‌ی پیراسته‌ای است از نخستین جلسه‌ی آنلاین بحث و گفت‌وگو درباره‌ی سینما که به پدرخوانده‌ی ۱ اختصاص داشت. محدودیت‌های ذاتی گفت‌وگوی آنلاین چند نفره که با توجه به سرعت و محدودیت اینترنت در کشور ما تشدید هم می‌شود، موجب شد برای شروع به همین مختصر بسنده کنیم. امیدواریم جلسه‌های بعدی کمیت و کیفیت بهتری داشته باشند؛ هرچند گمان می‌کنیم حاصل کار برای شروع بد نیست.
بیگانگان فضایی هالیوود در سیاست و اجتماع آمریکا
تصویر مثبت یا منفی بیگانگان فرازمینی در برخی از مهم‌ترین فیلم‌های علمی – تخیلی که از دهه‌ی پنجاه تا کنون ساخته شده‌اند و سیر تحولات این ژانر تا اندازه‌ای بیانگر تحولات سیاسی و اجتماعی پنجاه‌شصت سال اخیر در غرب و شرق است.در اینجا نگاهی به چند فیلم شاخص این ژانر در مورد تقابل انسان‌ها و بیگانگان می‌اندازیم.
نگاهی به جهان‌بینی کریستوفر نولان در آثارش
مقدمه:کریستوفر نولان، ظرف ۱۲ سال، اکنون در نقطه ای ایستاده که تصورش برای بسیاری ناممکن بود. اما وی با هوشمندی در انتخاب روش های خود و ابداع روشی نوین در داستانگویی، آثاری را به نمایش…
بررسی و تحلیل دو فیلم ماجرا و درباره الی با رویکرد بینامتنیت
ر اساس نظریه بینامتنیت مرزهای یک متن هرگز مشخص نیست و هیچ متنی وجود ندارد که مستقل باشد بلکه هر متن به متون پیش از خود وابسته است و بینامتنی برای متون بعد از خود به حساب می‌آید. در این مقاله نخست به اصطلاح بینامتنیت و تعریف آن پرداخته شده و سپس فیلمنامه دو فیلم ماجرا اثر میکل آنجلو آنتونیونی و درباره الی… نوشته اصغر فرهادی با رویکرد بینامتنی بررسی شده است.
درباره‌ی سینمای امیر کوستوریتسا
“دنیا دیگر تباه شده است، اکنون فقط می‌توان جوک ساخت!” این عبارت که به وضوح ژستی پست مدرن دارد، دلیل فیلمسازی به شیوه کوستوریتسا به اعتقاد خود کوستوریتسا ست، فیلمسازی که هر چقدر با بی…
تحلیل سکانس پایانی درباره‌ی الی (۳)
سکانس پایانی تصویرگر جدایی تلخ و ناخواسته سپیده از همسفرانش است و از سوی دیگر بی‌تفاوتی جمع مصلحت اندیش را نظاره می‌کنیم. دروغ‌هایی که فاجعه را رقم می‌زنند همانند سدی نفوذناپذیرعمل می‌کنند که سپیده که ظاهرا دروغگوی اصلی و مسبب وقایع شناخته می‌شود راهی برای مقابله با آن‌ها و جبران مافات ندارد.
تحلیل سکانس پایانی درباره‌ی الی(۲)
در حکایت است که مردی در نیمه‌های شب برای یافتن دسته کلید گم شده‌اش مدتی طولانی زیر نور تیر چراغ برق در حال جستجو بود. رهگذری از او پرسید: مطمئنی که دسته کلید را همین جا گم کرده‌ای؟ مرد پاسخ داد: نه! اما اینجا روشن‌تر است.
تحلیل سکانس پایانی درباره‌ی الی(۱)
اگر کسی رمان‌خوان باشد و خودش را رمان‌خوانی حرفه‌ای بداند باید میان نویسندگان معاصر رمان‌های فارسی با محمود دولت آبادی آشنا باشد و در میان آثار به واقع درخشان و پر مغز او جای خالی سلوچ را خوانده باشد و الا یک پای رمان خوانیش لنگ می‌زند . رمانی که جواد مجابی آن‌را یک اتفاق بزرگ می‌داند.
خودبازتابندگی در سینمای ژان‌لوک‌گدار و عباس کیارستمی
یکی از اشتیاق‌های پست‌مدرنیسم پرسش از کلیدی‌ترین باورهای بشری است. طرح مسائلی همچون مفهوم تئاتر، سینما و اساسا مفهوم هنر، که در واقع همان به چالش کشیدن قطعیت‌هاست. در سینما یکی از روش و اسلوب‌هایی…
جستاری درباره‌ی هفت ساخته‌ی دیوید فینچر
میلز، فردی‌ست سطحی و کتاب‌نخوان و «زود جوش بیار». او درست نقطه‌ی مقابلِ کاراگاه دیگر فیلم است که ویلیام سامرست ( بیننده باید توجه داشته باشد که : ویلیام سامرست موام نامِ یک نویسنده است. ) نام دارد و بسیار عمقی‌ست و آرام و باحوصله و بامطالعه. میلز زمانی که پی می‌برد قاتل زنِ او را کشته، عنان از کف می‌دهد و او را می‌کشد. میلز قربانی خشمِ خود می‌شود.
میشاییل هانکه و لذت‌های بیماری تصویری
اما تحسین شده‌ترین اثر هانکه ، معلم پیانو(۲۰۰۱) درامی خیره کننده است که مقوله ی جنسیت ، هنر و سرکوب را در فرویدی ترین شکل ممکن بازنمایی می کند . اِریکا با بازی ویران کننده‌ی ایزابل هوپر، نمونه‌ی تغلیظ شده‌ی کسی است که فروید هنرمند می نامد. همانطور که فروید تشریح می کند وقتی لیبیدو توانایی خروج از فرایند سرکوب را ندارد در شخص هنرمند وارد پروسه‌ی تصعید می شود و به شکل آفرینش هنری خود را آزاد می کند.
نگاهی به سینمای عباس کیارستمی،از دوربینی دیگر
فیلم‌های کیارستمی با این‌که دارای شخصیت اصلی هستند،اما هیچ‌گاه قهرمان‌پرور نیستند(البته در این میان،خانه‌ی دوست کجاست به نوعی قهرمان‌پروری-البته نه به روش‌های معمول- دست می‌زند). شخصیت‌های او معمولا به انجام کارهای قهرمانانه دست نمی‌یازند، چراکه اصولا افراد ویژه ای نیستند.خود کیارستمی در یکی از گفت‌و‌گوهایش می‌گوید: «ما یا باید به دنبال آدم‌های ویژه بگردیم، یا آدم‌های معمولی در شرایط ویژه». بیشتر شخصیت‌های آثار او از گونه‌ی دوم اند. بدیعی،سبزیان،قاسم(جولایی)… هیچ‌یک آدم‌های ویژه‌ای نیستند، آدم‌هایی معمولی هستند که در شرایطی ویژه جای گرفته‌اند.
نگاهی به داس نویه کینو ـ آگییره خشم خدا / ورنر هرتزوگ
بذرهای داس نویه کینو (سینمای نو) در جشنواره‌ی فیلم ابر هاوزن در سال ۱۹۶۲ افشانده شد. در این جشنواره بود که بیست و شش نویسنده و فیلمساز آلمانی که یارانه دولتی دریافت کرده…
سینما به عنوان یک ابزار
۲) آلمان، دهه ی ۱۹۳۰: پس از طی شدن دوران طلایی اکسپرسیونیسم در آلمان، نیمه ی دوم دهه ی ۱۹۲۰ دوره ی چندان پرباری برای سینمای آلمان نبود. اما در سال های اولیه ی دهه…
سینما به عنوان یک ابزار
بحث را با بررسی دو دوره ی مهم تاریخ معاصر و نگاهی به دو فیلم تأثیرگذار آن دوره ها پی می گیریم. ۱) شوروی، دهه ی ۱۹۲۰: تا قبل از انقلاب بلشویکی، سینما نقش…
سینما به عنوان یک ابزار
افلاطون در کتاب جمهوریتش مثال بسیار مشهوری دارد که به “تمثیل غار افلاطون” معروف است و به شکل زیر است: غاری را در نظر بگیرید که در آن عده ای انسان در حالی که…
نگاهی به نئورئالیسم سینمای ایتالیا
نئورئالیسم ایتالیایی نئورئالیسم ایتالیایی را با روایت‌هایی می‌شناسند که در میان طبقه ی فقیر و کارگر روی می دهد و افرادی که در لوکیشن‌ها حضور دارند اغلب بازیگرهایی غیرحرفه ای هستند. فیلم‌های نئورئالیست ایتالیایی بیشتر…